Thursday, March 11, 2010

BYITH အမွတ္တရ






အထက္ပါ အရည္အခ်င္း၊ ေအာက္ပါ အရည္အခ်င္းတို ့နွင့္ျပည့္စံု၍ အဖြဲ ့ထဲတြင္ အၾကီးဆံုး (ခႏၶာကိုယ္) ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူ ့ကို B ဟုေခၚပါသည္။

မ်က္နွာက ျပဲျပဲ ၊ ရယ္လိုက္ရင္ စပ္ျဖဲ စပ္ျဖဲနဲ ့သူျပံဳးလိုက္ရင္ နဲ ့y တူလို ့ သူက ခ်ိဳျပံဳး

i လို တစ္ေျဖာင့္ထဲေသာ ကိုယ္လံုးကို ပိုင္ဆိုင္သူ သူက အမ္းမၾကီး

ခါးအျမဲေထာက္တတ္ျပီး လက္ကို t လိုမ်ိဳးတစ္ဆစ္ခ်ိဳးထားတတ္လို ့ သူက အသားပဲစားျပီး အသီးအရြက္ မစားတတ္လို ့သူနာမည္က ဘူးလီ ဘီလူး

ေနာက္ဆံုးမွ အဖြဲ ့ထဲကို ေရာက္လာသူ အေသးဆံုး ဒါေပမယ့္ ဖိုက္တာ အစြာဆံုး အရင္ကေတာ့ ေယာက္်ားေလးလိုေနခ်င္သူ ၊ အမေလး ခုေတာ့ သူ ့ဘဲၾကီးေရွ ့က်ရင္ေတာ့ ခြ်ဲပ်စ္လိုက္တာ လြန္ေရာ အဲသူကေတာ့ h ဖိုက္တာ ေခၚ ဖိုက္ဖိုက္

တစ္ေန ့ေသာ အခါသမယ၌ ဘီလူးတစ္ေယာက္ အရိုး သူခ်င္းထဲကလို 'ကြ်န္ေတာ္ဒီေန ့ပဲ ေဖာရိန္းသြားမယ္ ဖလိုက္အသစ္ၾကီးနဲ ့ဗ်' ဆိုသလို စလံုးကို ေရာက္လာခဲ့တယ္ေပါ့ေလ

တစ္ေန ့ ဘီလူးတစ္ေယာက္ ကာလနဂါးနဲ ့အျပိုင္အိပ္ေမာက်ေနစဥ္

h = “ဘီလူး ထ ထ ငါတို ့ေရာက္ျပီ
အင္ ဟင္ ဟင္ နင္တို ့ဘယ္လိုေရာက္လာၾကတာလဲ”

t = “ဟယ္ ခ်ိဳျပံဳး၊ အမ္းမၾကီး၊ ဖိုက္ဖိုက္ နင္တို ့ဘယ္လိုျဖစ္လို ့ေရာက္လာၾကတာလဲ
ဖက္တီးေကာ မပါဘူးလား”

h= “ေအး သူ ေနာက္ေလယာဥ္နဲ ့လိုက္လာလိမ့္မယ္
သူက ၾသစေတးလ်ဆက္သြားမွာေလ ေလယာဥ္ငွားဖို ့တန္းစီေနတယ္ သူကခရီးရွည္တယ္ေလ
ငါတို ့မေစာင့္ဘဲအရင္ထြက္လာလိုက္တာ”

t= “ဟင္နင္တို ့ဘယ္လိုျဖစ္လာၾကတာလဲဟာ
ျဗဳန္းစားၾကီး ငါေတာင္ဘာမွမသိရပါလားဟာ
နင္တို ့ဒီဇိုင္းေတြကလည္းလန္ထြက္ေနပါလား
ငါေတာင္နင္တို ့နဲ ့စာရင္ေတာ္ေတာ္စုတ္ေနမွာ”

h= “ေဟ့ေကာင္ ဘီလူး လံုး၀မပူနဲ ့ေရာ့ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ဦး
ငါတို ့ဒီမလာခင္ ဘန္ေကာက္မွာ ၀င္ေမႊလာတာ နင့္ကိုယ္တိုင္းလည္း သိျပီးသားေလ ေရာ့ ခုလဲ လိမ့္မယ္လိမ့္မယ္”

t= “ဟဲ့ နင္တို ့ေတာ္ေတာ္လွ်ံေနၾကတယ္ေပါ့ေလ
ေျပာမေနနဲ ့ဘူးလီ ဘီလူးမေရ ၾကာတယ္ အေပါဆံုးကပိုက္ဆံပဲသိရဲ ့လားေနာ္
ျပင္ေတာ့ ျပီးတာနဲ ့ဒိုးမယ္”

အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ ့ဘူးလီလည္းေရခ်ိဳးျပင္ဆင္လိုက္တယ္
သူတို ့၀ယ္လာတာေတြလည္းအကုန္ ကြက္တိ
ေအးေပါ့ေလ ေျခာက္နွစ္ေတာင္ တူတူအိပ္တူတူစားလာတဲ ့သူငယ္ခ်င္းေတြဆိုေတာ့ ဒီေလာက္ေတာ့ ရွိမွာေပါ့ေလ

t= “ကဲ မိန္းမေတြ ျပီးျပီ
ဘယ္ဒိုးမွာလဲေျပာ
ေအး နင္က အိမ္ရွင္ေလ နင္ဒကာေနာ္”

i= “ေအးပါဟာ ငါတို ့ကာရာအိုေက သြားဆိုၾကမယ္ မေကာင္းဘူးလား
ေဟး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္
ဟဲ ဖက္တီးကို ဖုန္းဆက္ဦး အဲကိုလိုက္လာဖို ့”

h= “ဟာ သူဖုန္းကေန ငါတို ့ဖုန္းကို ရွာျပီးလိုက္လာလိမ့္မယ္ ပူမေနနဲ ့”

ကာရာအိုေကဆိုင္

B= “ေဟး ဘူးလီ”

t= “ဟား ဖက္တီး အဲေယာင္လို ့ အစ္မၾကိဳေရာက္ေနတယ္”

B= “ဟဲဟဲ နင္တို ့ဘယ္အရင္သြားမယ္ဆိုတာ သိျပီးသားေလ”
t= “အစ္မ ေနဦးေနဦး မတ္တတ္ရပ္ျပစမ္းပါဦး
အစ္မ ေဆာက္ရမ္းကို ပိန္သြားတာေနာ္ အရမ္းမိုက္သြားျပီ
ေအာင္မယ္ စကပ္တိုေတြဘာေတြနဲ ့ပါလား ေအးေပါ့ေလ ၾသစေတးလ်လိုက္သြားျပီးေတြ ့ေတာ့မွာဆိုေတာ့လည္းကြာ ေဆာက္ရမ္းကို မိုက္ေနျပီေပါ့”

h= “အဲ့ဒါနင္မသိလို ့ေနာ္ ဘူးလီ ရန္ကုန္မွာဆို လံုး၀ ဒူးေအာက္မဆင္းဘူး အျပတ္လန္းေနတာ”

t= “ဟားဟား ေကာင္းတာေပါ့ ကုသိုလ္ရတာေပါ့ဟာ”

t= “ဟဲ့ဒါနဲ ့ဖိုက္ဖိုက္ နင့္ရည္းစားငါ့ရဲရည္းစားေဟာင္းၾကီးေရာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ”

h= “ဟဲဟဲ သူလား ဒူဘိုင္းသြားျပီး လယ္စိုက္ေနတယ္ ငါဒီလာတာ သူမသိဘူး”

t= “ေၾသာ္ေၾသာ္ ၾကီးပြားမွာပဲေနာ္ အဲမွာ လယ္စိုက္ရင္ ဟားဟားဟား”

h= “ေအးဘူးလီ ဒါနဲ ့နင့္ဘဲၾကီးကမွာလိုက္တယ္ သူ ေနာက္လလာမယ္တဲ ့ခုေတာ့ ေဆးခန္းမွာ သြားခ်ီးခ်စ္ျပီး ပိုက္ဆံစုလိုက္ဦးမယ္တဲ ့နင့္ကို လိမ္လိမ္မာမာေနဖို ့မွာလိုက္တယ္”

t= “ေၾသာ္ေအးေအး ေကာင္းတယ္ေကာင္းတယ္ သူသြားခ်ီးမ်ားမ်ားျခစ္နုိင္မွ ငါ့ေနာင္ေရးစိတ္ေအးရမွာ ဟဲဟဲ”

t= “ဟဲ့ ခ်ိဳျပံဳး ငါ့အစ္ကို နင့္ရည္းစားၾကီးေရာ"
y= "ေအး သူ ငါ့ကိုခ်ီနိုင္ေအာင္ ၀ိတ္မေနတယ္ေလ”ခ်ိဳျပံဳက ေျပာေနရင္းနဲ ့ရွက္ျပံဳးျပံဳးလိုက္ေသးတယ္

t= “ဟဲ ့နင္ျပံဳးတာ မေျပာင္းေသးပါလား အဲဒီအျပံဳးၾကီးမျမင္ရတာေတာင္ၾကာျပီေနာ္
အဲဒါေၾကာင့္နင္ဒီနာမည္ရတာေလ
နင္ ငါ့အစ္ကိုကို သိပ္မႏွိပ္စက္ပါနဲ ့ဟာ ေတာ္ၾကာ အေလးပိေနဦးမယ္ ဟားဟား”

y= “ဟဲ့နင့္အစ္ကိုက သူ ့ဘာသာမတာ ငါမခိုင္းတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ ဟြန္း”

t= “ေအးပါေအးပါ”

t= “ငါ့ခ်စ္ခ်စ္အမ္းမၾကီးကိုေတာ့ နင္တို ့ေဖးမၾကေနာ္ သူကေလာေလာလတ္လတ္ အသည္းကြဲထားေတာ့ နင္တို ့ျပစ္မထားၾကနဲ ့
ဟဲ့ ဘာမွအားမငယ္နဲ ့ငါတစ္ေယာက္လံုးရွိတယ္ ေနာ္ အမ္းမၾကီး”

i= “အမေလး ငါလားအသည္းကြဲမွာ ခု ငါ လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးလိုက္ရင္ မွာ ငါ့ဆီလာတဲ ့ေလယာဥ္ေတြခ်ည္းျပည့္သြားမွာစိုးလို ့ေနာ္ သေဘာေပါက္”

t= “ေအးပါဟာ နင္စြံတာသိပါတယ္ အဲေလာက္မေၾကျငာနဲ ့ေနာ္”

t= “ကဲကဲ ငါတို ့ဟစ္ၾကမယ္ေလ
ငါကေတာ့ အလြမ္းမ်ားပဲ ေနာ္”

h= “ဟဲ ့ဗမာသီခ်င္း ရလို ့လား ဟ"
t= "ဟာ နင္ကလည္း ခုနိုင္ငံတကာမွာ ဗမာစကားေတြ သံုးေနျပီေလ
နင္က်န္ခဲ ့ျပီေနာ္ ေလ့လာလိုက္ဦး ဖိုက္ ေနာ္”

h= “ဟယ္ ဒါဆို တယ္ဟုတ္ပါလား ငါက ငါ့သားေတြသမီးေတြ ေခတ္ေရာက္ရင္ေတာင္ အဲလို ျဖစ္ပါမလားလို ့ ေတာ္ပါေသးရဲ”့

t= “ေအာင္မယ္ နင္က ကေလးေမြးဦးမယ္ အသားနာမွာေၾကာက္တဲ့မိန္းမကမ်ား”

h= “ဟဲဟဲ ဒါေတာ့ နင္ငါ့ဂြင္ထဲေရာက္သြားျပီ
ငါက ခုသားဖြားအထူးကုေနာ္ ငါ့ဆီမွာ အသားမနာခ်ဳပ္ရိုးေပ်ာက္ ကေလးေမြးလို ့ရျပီေလ
ငါ့ဆီမွာ အမာရြတ္မေပၚခ်င္တဲ ့ေမာ္ဒယ္ေတြေတာင္ တန္းစီေနတာေနာ္
နင္ပါလာတန္းစီလိုက္ဦး”

t= “ေဟ တကယ္ ဒါဆို ငါၾကိဳစာရင္းေပးထားမယ္နင့္ဆီမွာ ဟ ဟ”

i= “နင္တို ့စကားမ်ားေနတာနဲ ့သီခ်င္းကဆိုရဦးမွာလား ေနာက္မွေျပာၾကေတာ့ ငါစဆိုေတာ့မယ္
ေပး မိုက္”
အမ္းမၾကီးက စိတ္မရွည္ဘဲထေျပာလိုက္ေတာ့
က်န္တဲ့သူေတြ တစ္ေယာက္မ်က္နွာတစ္ေယာက္ၾကည့္လိုက္ျပီး
သံျပိဳင္ေအာ္လိုက္တာက

Byth= “သက္သက္ပါ”

ေအာ္သံအဆံုးမွာ

i= “ေသနာမေတြ”

အဲလို အဲလို သင္းေနတာပဲ အခ်င္းခ်င္းခ်စ္ၾကတာ
အမ္းမၾကီးကရာဇ၀င္ရွိတယ္ေလ
တစ္ခါ M3 မွာ သီခ်င္းသြားဆိုၾကေတာ့ သူ ၾကိဳက္ေနတဲ ့ေကာင္ေလးကို ရည္စူးျပီး ဆိုမယ္ လုပ္တာ မို ့မို ့ရဲ ့ထာ၀ရလား ဘာလား
ကိုယ္ဟာ မင္းအတြက္ေတာ့ ေပးဆပ္သူသက္သက္ပါ အဲလိုျဖစ္ရမွာ သူဆိုလိုက္တာက
ကိုယ္ဟာ မင္းအတြက္ေတာ့ ေပးဆပ္သူ သက္သက္ပါ ဆိုလိုက္တာ ေပးဆပ္သူက တစ္ျခား၊ သက္သက္ပါက တစ္ျခား သူကိုယ့္သူ သက္သက္ဆိုျပီးေျပာလိုက္သလို ျဖစ္သြားေရာ
အဲဒီထဲကသူအဲ့သီခ်င္းလံုး၀မဆိုေတာ့တာေလ

ဖက္တီးက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး သူကေကာင္ၾကီး=ကီးေၾကာင္ အေကာင္လည္းၾကီးတယ္ ကီးလည္းေၾကာင္တယ္ တစ္ခါငယ္ငယ္ရဲ့ တစ္ေယာက္ထဲရူးကိုဆိုတာ
မင္းမရွိတဲ့အခါအခန္းထဲတစ္ေယာက္ထဲရူး
သူဆိုတာ အစြဲလြန္ျပီး ရူးအူးအူး ဆိုျပီးေတာ့ေလ ေတာ္ေတာ္ေတာ့ရယ္ရတယ္

အဲအဆိုေကာင္းတာေတာ့ ေျပာစရာမလိုတာကေတာ့ ဘယ္သူထင္လဲ
ဒို ့ဘူးလီ ေပါ့ေနာ္ ဒို ့ဟဲဟဲ
ကိုယ္ေရေသြးတာ မဟုတ္ပါဘူး ဟီဟီ

ROCKERၾကီး ဖိုက္တာ ကေတာ့ ေလးျဖဴသီခ်င္းေတြေရြးေနေလရဲ ့

ခ်ိဳျပံဳးကေတာ့ သူထံုးစံအတိုင္း ျပံဳးျပံဳးၾကီးနဲ ့အားလံုးေျပာတာ ေခါင္းတျငိမ့္ျငိမ္နဲ ့

ကြ်န္မတို ့အသံေတြ၀င္တဲ့ထိ သီခ်င္းေတြဆိုၾကတယ္ ေနာက္ဆံုး မဆိုနိုင္တဲ့ အသံ၀င္ေတာ့မွ ရပ္ၾကတာ အဲလို အဲလို မိုက္ခဲ အဖြဲ ့ပါ

ကဲ ဒို ့ေတြ ေနာက္တစ္ေနရာ လိမ့္ၾကရေအာင္ေလ

“BEACH”
ေရး

B= "ေနဦး ေနဦး ငါ့ ဒီလာတုန္းက ေလယာဥ္ကိုပဲ ဖုန္းဆက္ေခၚလိုက္မယ္ အဲေကာင္ေလး သေဘာေကာင္းတယ္"

t= "ေဒၚေအးခ်မ္းတို ့ကေတာ့ေနာ္ ေျပာခ်င္ဘူး လြန္တယ္"

အသာေနစမ္းပါ ေျပာရင္း သူ ့ရဲ ့အိုင္ထဲကဖုန္းၾကီး အဲမွားလို ့အိုင္ဖုန္းၾကီးထုတ္ျပီးဆက္ေလရဲ ့

ကမ္းေျခတစ္ခု

၀ါး ဒီကမ္းေျခက ေစာက္ရမ္းမိုက္တယ္ေနာ္

B= "ဘူးလီ ဒါဘာကမ္းေျခလဲ"

t= "သိဘူးေလ မေအးခ်မ္းေကာင္ေလး ပိုင့္ေလာခ့္ေလး ခ်ေပးသြားတာပဲ ဟီဟီ"

B= "ဟဲ ့ ငါ့ကိုစြဲမထဲ့နဲ ့ေနာ္ ငါက လူမ်ိဳးျခားပဲၾကိဳက္တာ"

t= "ဂ်ီးေဒၚ အိမ္ကေပးစားမယ့္ လူၾကီးၾကားသြားဦးမယ္ေနာ္"

B= "ဟာ ငါ ေမ့ထားတာ အစလာမေဖၚနဲ ့ေတာ္ေတာ္ ေရကူးမယ္"

ကမ္းေျခမွာ ေရေတြကူး ၊ ဓာတ္ပံုေတြတဖ်တ္ဖ်တ္ရုိက္ (ေဖ့ဘြတ္ခ္=FACEBOOK တြင္တင္ရန္)
ေတာ္ေတာ္ျပိဳင္းသြားမွပဲ ကမ္းေျခမွာ ဂဏန္းေတြထိုင္စားၾက ေဒၚေအးခ်မ္းနဲ ့ဖိုက္ဖိုက္ကေတာ့
စားေနၾကအတိုင္း၂ပြဲ စားၾကတယ္ေလ

ျပီးေတာ့ ဗိုက္ေတြကားျပီး ကမ္းေျခမွာ ပါးခက္ကိုယ္စီနဲ ့ေအာင္မယ္ ေလာကၾကီးကို ခဏေတာ့ေမ့သြားသား
ဘာမွကို စဥ္းစားစရာမရွိ ေလာကနိဗၺာန္ပဲေနာ္

နိုးလာေတာ့ ဟိုတယ္ တစ္ခုရဲ ့ ထမင္းစားခန္းမၾကီး မနက္စာကိုပဲ ျပင္ထားလိုက္တာ အမ်ိဳးေပါင္းမနည္းဘူး လူမ်ိဳးေပါင္းစံုရဲ ့မနက္စာ အကုန္ရတာေနာ္

ေဒၚေအးခ်မ္းကေတာ့ သူ ့အၾကိဳက္ လားလား မွားလို ့ ကုလားစာ ပလာတာစားတယ္

က်န္တဲ့သူေတြကေတာ့ ပံုမွန္မနက္စာပဲစားၾကတယ္

ကဲ ေနာက္
ေတာ့ပစ္=Topic တစ္ခု

“SHOPPING”

t= "ငါ့မွာေတ့ာပိုက္ဆံသိပ္မရွိဘူးေနာ္ သိတဲ့အတိုင္းပဲ ငါက တစ္ေန ့လုပ္မွတစ္ေန ့စားရတာ ဟားဟား"

i="ၾကည့္လိုက္ သူငယ္ခ်င္း"

၀ါး အမ္းမၾကီးက ပိုက္ဆံအိတ္ေသးေသးေလးကို ဖြင့္လိုက္တာပဲ

ခလုတ္ကေလး တစ္ခုနွိပ္လိုက္တာ လက္တစ္၀ါးစာေလာက္ရွိတဲ ့ ပိုက္ဆံအိတ္အျပားၾကီးျဖစ္သြားျပီး အားပါး အထဲမွာ Credit Card ေတြ ကတ္ ၆၀ ေလာက္ရွိမလားပဲ

i= "အိုေကလား ဘူးလီ"

t= “OK”
ေနဦး ငါတို ့၀ယ္တာေတြ ဘယ္သူလိုက္သယ္ေပးမွာလဲ"

h= "ေၾသာ္ဒါလား"

ဖိုက္ဖိုက္က လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီးလိုက္တယ္

h="အိုး ေက်ာင္းတုန္းက တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီ ၾကိတ္ၾကိဳက္ဘူးတဲ ့ သူေတြ

ကဲ သူတို ့လိုက္သယ္ေပးလိမ့္မယ္"

t="ဟင္ဘာေတြျဖစ္"

h"စကားမရွည္နဲ ့ သြားမယ္"

ဘာေတြျဖစ္ကုန္တာလဲ မသိေတာ့ပါဘူး
၀ယ္တဲ ့သူေတြကလည္းတစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ ဟိုေကာင္ေတြကလည္း ေက်ာင္းတုန္းကသာ အဖတ္မလုပ္တာ ခုေတာ့လည္း အျမီးေလးေတြကို ကုပ္လို ့ ရီေတာ့ရီခ်င္သား

ေနာက္ဆံုး

h= “ငါတို ့တူတူမကဲရတာၾကာျပီဟာ ပ်င္းတယ္ ကလပ္သြားမယ္
ဒြန္ ့မယ္ဒြန္ ့မယ္”သၾကၤန္ဆို တိုင္ၾကိဳးေအာင္ ကတဲ ့ဖိုက္ဖိုက္ကထေျပာလိုက္တာပါ

ကဲ ကလပ္ေရာက္ျပီ

ေရာက္ေရာက္ခ်င္းဖြင့္ထားတဲ ့သီခ်င္းက

“Lady GaGa, Bad Romance”
ဟူးဟူး

ငါးေယာက္သား အေသေသာက္ အေသကဲ ကိုယ့္ပတ္၀န္းက်င္ေတာင္ေမ့သြားေလာက္တဲ့ထိေပါ ့

သတိရလို ့ေဘးနားလည္းၾကည့္လိုက္ေရာ
ေအာင္မယ္ မိန္းမေတြက တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္စီနဲ ့ အၾကည္စိုက္ေနေလရဲ ့

"ဟိတ္"

"အင္ ဟင္"

"လာေလ ကိုယ့္အနားခုနကေတာ့ တူတူကေနျပီးေတာ့"
အိုးဘူးလီေဘးမွာလည္း အမိုက္စားေလးပဲ

t= "အိုေကေလ"

ဘယ္အခ်ိန္ထိ ဘယ္ေလာက္ကေနမိမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး

ရုတ္တရက္ ၾကီးက ေသတၲာၾကီးလိုျဖစ္သြားျပီး ေဘးကနံရံေတြရုတ္တရက္ ကြာက်သြားတယ္

ေဘးကကေနတဲ ့သူေတြအကုန္လံုး ရွဲသြားတယ္

ေလေတြရုတ္တရက္တိုက္လာတယ္
ဆံပင္ေတြလြင့္ လူေတြေတာင္ပါသြားမတတ္ပါပဲ
အေပၚကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟတ္စကီး ငါးစင္း ေကာင္းကင္မွာ၀ဲလို ့
ေျမေပၚကို တစ္စင္းျပီးတစ္စင္း ဆင္းလာတယ္

ဂ်ပန္ ရာကူဇာ ဂိုဏ္းက လူေတြ၀တ္သလို အနက္ေရာင္၀မ္းဆတ္ေတြနဲ ့ေနကာမ်က္မွန္အနက္ေတြနဲ ့ လူငါးေယာက္ဆင္းလာတယ္။

တျဖည္းျဖည္း ဒီလူေတြငါတို ့ဆီလာေနသလိုပဲရယ္လို ့

အားပါးပါး ဘယ္သူေတြလည္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့

ပထမဆံုးလူက အရင္ဆံုး လက္နက္တစ္ခုထုတ္လိုက္တယ္ သူအျမဲမေနက် အေလးၾကီးနဲ ့ငါ့အစ္ကို ခ်ိဳျပံဳးရည္းစား

ေနာက္တစ္ေယာက္ အဲ သူက သိပ္မျမင္ရဘူး အနက္ေရာင္၀တ္စံုနဲ ့ဆိုေတာ့ သူ ့အသားနဲ ့သိပ္မေပၚလို ့မနည္းၾကည့္ယူလိုက္ရတယ္ သူကေတာ့ အသက္ရွည္ဦးမယ္ ့ သူမ်ားနဲ ့ညားတဲ ့ငါ့ရည္းစား ဖိုက္ဖိုက္ ဒါလင္

ေနာက္ ေဒၚေအးခ်မ္းရဲ ့ၾသစီက ဘဲေလး သူကေတာ္ေတာ္ေသးေတာ့ ၀တ္စံုကသူ ့ကိုျပန္၀တ္ထားသလိုပဲ ၾကည့္ရေတာ္ေတာ္ဆိုးတာ

'ဖုန္း ဖုန္း'

ရုတ္တရက္ ငလ်င္လွဳပ္သလို ေျမၾကီးေတြတုန္ခါသြားတယ္
ဆင္းလာသူက ခင္သႏၶာသက္ခ်ိဳျပံဳး ကိုယ္လံုးနဲ ့ သူက်ေတာ့ တစ္မ်ိဳး ၀တ္စံုကနည္းနည္းက်ပ္ေနတယ္ သူ ့ၾကည့္ရတာလည္းမသက္သာဘူး ေကာက္ညင္းထုပ္နဲ ့နင္လားငါလား သူေလးက အမ္းမၾကီးရဲ ့ အေဟာင္းၾကီး

ေနာက္ဆံုးကေန ဆင္းလာသူက စတိုင္ အမိုက္စားနဲ ့ ဘယ္သူလဲဆိုတာေတာ့ ေမးစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ ဘူးလီ ခ်စ္ကေလးေပါ့

"နင္တို ့ေတြဒါဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ" ေမးလိုက္သူက ကိုေဇ

အားလံုးတိတ္ဆိတ္ေနတယ္

ေဘးကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ခုနကလူေတြတစ္ေယာက္မွမရွိ ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာကလည္း လကမၻာလို ေနရာမ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္

"ငါကေတာ့ နင္နဲ ့နီးခ်င္လို ့ဒူဘိုင္းလို ပူတဲ ့ေနရာၾကီးမွာ ေကာက္စိုက္ရလြန္းလို ့ အသားေတြေတာင္ပိုမည္းသြားတယ္" ငိုသံၾကီးနဲ ့ေျပာလိုက္သူက ဖိုက္ဖိုက္ဘဲ

"အမ္းေလး ကို လိုက္လာျပီေလ ကိုတို ့ျပန္ဆက္ၾကမယ္ေနာ္" အေရးထဲ ကိုရီးယားကားလာရိုက္ခ်င္ေနေသးတယ္ အမ္းမၾကီးရဲ ့ ရာ၀င္အိုးၾကီးေပါ့

"ဟင္ ငါမွာေတာ့ သြားေတြတစ္ေခ်ာင္းျပီးတစ္ေခ်ာင္းႏွုတ္လိုက္ရတာ နင္ကေတာ့ ဒီမွာလာျပီး
အခ်စ္နာလန္ထေနတယ္ေပါ့ေလ"

"လာ နင့္သြားေတြလည္း ငါမခ်န္ဘူး တစ္ေခ်ာင္းမက်န္ျပန္နွွုတ္ပစ္မယ္
အဲဒါမွမွတ္မွာ ေနာက္ နင့္ ကိုလည္းဘယ္သူမွ မၾကိဳက္မွာ" ေျပာလိုက္သူက ဘူးလီအခ်စ္ေလး

ေဒၚေအးခ်မ္းက ေခါင္းေဆာင္ပီသပါတယ္ လက္တစ္ခ်က္ကုပ္ျပီး ေျပးေဟ့ ဆိုျပီး ေအာ္ျပီးေျပးပါေလေရာ

အားလံုးတစ္ေယာက္တစ္ေနရာ ေျပးလိုက္ၾကတာ ေျပးေျပးေျပး ေျခကုန္လက္ပန္းက်တဲ ့အထိကိုေျပးလုိက္မိတယ္

ေျပးရင္းနဲ ့အရမ္းေမွာင္တဲ့ ေနရာတစ္ခုကို ေရာက္သြားတယ္
ကဲ ငါေတာ့ လြတ္ျပီဆိုျပီး ခဏသက္ျပင္းခ်ျပီးေနေနတုန္း

'လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡ လူျဖစ္ရတဲ့ဒုကၡ' ေၾသာ္အေရးထဲ ဒီဖုန္းကတစ္မ်ိဳး

ဖုန္းကို ေကာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ငါးနာရီခြဲ

ရုတ္တရက္ ဘူးလီ မ်က္လံုးျပဴးသြားတယ္ အား အလုပ္သြားရေတာ့မယ္

အား ငါဘာျဖစ္တာပါလိမ့္ ဟယ္ လပ္ေတာ့ပ္(laptop) ၾကီးကလညး္ မပိတ္ရေသးဘူး

ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဂ်ီေတာ့ခ္=gtalk ကလည္း ဆိုင္းေအာက္ (sign out)မလုပ္ရေသးဘူး
ေဘးမွာ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ခ်က္ေဘာ့စ္ေလး(chat box) ေလးခု

ေၾသာ္ ငါ သူတို ့ေလးေယာက္နဲ ့ျပန္လာရင္ ေလ်ွာက္သြားဖို ့တိုင္ပင္ျပီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာကို...

ဘူးလီ တစ္ခ်က္ျပံဳးလိုက္တယ္

ျပီးမွသတိရသြားတာကေတာ့ အားးးးး ငါ အလုပ္သြားရဦးမယ္ ။ ။

Monday, March 1, 2010

ေရပြက္ပမာ

ဘာရယ္ မဟုတ္ပါဘူး အခုတေလာေရးခ်င္ေနခဲ့တာ နားလည္မွုဆိုတာအေရးၾကီးပါလားဆိုတဲ့အေၾကာင္းေလးပါ၊၊
















ကြ်န္မမွာ ကြ်န္မကို သိပ္မခ်စ္ဘူးလို ့ထင္ရတဲ့ခ်စ္သူေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။
သူက ကြ်န္မကို မခ်စ္ဘူးလို ့ကြ်န္မအျမဲထင္ခဲ့တယ္။
အဲလိုထင္ရေလာက္ေအာင္လည္း သူက အေနတည္တယ္။ လူၾကီးဆန္တယ္။
ကြ်န္မက တစ္ဇြတ္ထိုးသမား၊ ကိစၥတိုင္းလိုလို ခံစားခ်က္ကို ဦးစားေပးေလ့ရွိတယ္။
သူက ဘယ္ကိစၥကိုမဆို ေလးေလးနက္နက္စဥ္းစားတယ္။ ကြ်န္မတို ့ၾကားထဲက ကြာဟခ်က္ကို သိရဲ ့နဲ ့
သူကလည္း ျပင္ဖို ့ဘယ္တုန္းကမွစိတ္ကူးမရွိခဲ ့သလို ကြ်န္မကလည္း အေလွ်ာ့ေပးဖို ့စိတ္ကူးမရွိခဲ့ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မတို ့ႏွစ္ေယာက္ၾကားမွာ ဒီေန ့ထိရွိေနခဲ့တာ နားလည္မွုဆိုတဲ့ စာလံုးေလးသံုးလံုးထဲပါ။

သူနဲ ့ခ်စ္သူသာျဖစ္ခဲ့တယ္ သူကလံုး၀ကဗ်ာမဆန္ တံုနိဘာေ၀သမားေလ။
ကြ်န္မကေတာ့ ေလာဘၾကီးတယ္ပဲေျပာေျပာ ကိုယ့္ခ်စ္သူက ကိုယ့္ကို ဘယ္လိုခ်စ္တာ ဘယ္ေလာက္ထိ ကိုယ့္ကို ဂရုစိုက္တာ မိန္းကေလးပီပီ ခံစားဖူးခ်င္ခဲ့တယ္ေပါ့။
ခ်စ္သူသက္တမ္းသာ ၾကာလာတယ္ ပန္းတစ္ပြင့္ေတာင္ လက္ေဆာင္မေပးဖူးတဲ့သူကို ကြ်န္မအျပစ္တင္ခ်င္ခဲ့တယ္။
ဒါေပမယ့္ ကြ်န္မသူ ့ကို ဘယ္တုန္းကမွဖြင့္ေျပာျပီး အျပစ္မတင္ခဲ့ဘူး။ သူ ့ကို ကြ်န္မသိပ္ခ်စ္တာကို။

မွတ္မွတ္ရရ မႏွစ္က သၾကၤန္အၾကိဳေန ့တုန္းကေပါ့။
သူနဲ ့ကြ်န္မ သၾကၤန္မတိုင္ခင္ထဲက တိုင္ပင္ေနၾကတာ ဘယ္လိုကဲမယ္ ဘယ္မ႑ပ္ထိုင္မယ္ ကားနဲ ့ဘယ္ရက္ေလွ်ာက္လည္မယ္ေပါ့
သၾကၤန္ ဆိုတာ ကြ်န္မတို ့နွစ္ေယာက္ရဲ ့အမွတ္တရေတြထဲက တစ္ခုပါ။
ဘာလို ့လဲဆိုေတာ့ ကြ်န္မတို ့ခ်စ္သူသက္တမ္းရဲ ့ အထိမ္းအမွတ္ေန ့ေလးက သၾကၤန္မွာရွိခဲ့တာေလ။
အဲဒီေန ့က သၾကၤန္အၾကိဳေန ့ ကြ်န္မကို ေရလာေလာင္းဖို ့သူေလာင္းတဲ့ေရကို ပထမဆံုးစိုခ်င္လို ့ကြ်န္မေစာင့္ေနခဲ့တာ သူကေတာ္ေတာ္နဲ ့ေပၚမလာဘူးေလ။
ဖုန္းကိုလည္းပိတ္ထားေသးတယ္။ ကြ်န္မလည္း ဘယ္မိန္းမနဲ ့ေလ်ွာက္လည္ေနလဲ။ သူတစ္ေယာက္ထဲပဲ
ေလ်ွာက္ကဲျပီလားေပါ့။ အိမ္မွာတစ္ေယာက္ထဲ စိတ္ေတြတိုျပီး လာရင္ေတာ့ အေတြ ့ပဲေပါ့။
ကြ်န္မက သ၀န္လည္းအရမ္းတိုတတ္ေသးတယ္ေလ။
ေန ့ခင္းေလာက္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ့က ကားသံၾကားလို ့ေတြ ့မယ္ဆိုျပီး ထြက္သြားလိုက္တာ ပိေတာက္ပန္းတစ္ေပြ ့နဲ ့ေစာင့္ေနတဲ ့သူ။
ကြ်န္မ သူ ့ဆီက ရလိမ့္မယ္လို ့မထင္ထားခဲ့တာပါ။ ျပီးေတာ့ ေရသန္ ့ဘူး တစ္ဘူး၊

"ေရာ့ ပိေတာက္ပန္းပတ္ရွာေနတာ ဟဲဟဲ အိပ္ရာထလည္းနည္းနည္းေနာက္က်သြားတယ္၊ ေရာ့ ေရဘူး ကိုကေတာရႊဲေနျပီီ သူမ်ားေတြ၀ိုင္းပတ္တာ ကိုပဲေႏြးကို ေလာင္းေတာ့မယ္ေနာ္"တဲ့
ေျပာျပီး သူက ကြ်န္မကို ေရေလာင္းတယ္ေလ

"ဒါနဲ ့ဖုန္းကဘာလို ့ပိတ္ထားေသးလဲ ေျပာေျပာ ဘယ္သူ ့ဆီအရင္၀င္ေနရလို ့လဲ"
"ေရာ္ ခက္ပါလား ညက ညည္းနဲ ့ဖုန္းေျပာျပီး ပိတ္လိုက္တာေလ မနက္ပန္းရွာပံုေတာ္ဖြင့္ဖို ့ေနာက္က်ေနတာနဲ ့က်န္ခဲ့တာ ဟုတ္ျပီလား ကဲ"သူကြ်န္မကိုရွင္းျပရွာပါတယ္

ျပီးလည္းျပီးေရာ သူ ့ေဆးခန္းက ကြ်န္မဖုန္းကို လွမ္းဆက္ျပီး သၾကၤန္ျပီးရင္ နယ္ျပန္မယ့္လူနာရွိလို ့လာခဲ့ေပးပါ ဆိုလို ့ေဆးခန္းမွာပဲ တစ္ေနကုန္သြားရတယ္။
သူေဆးခန္းက သူ ့ဖုန္းဆက္မရရင္ ကြ်န္မဆီေရာက္ေနျပီဆိုျပီးလွမ္းလွမ္းဆက္တတ္တယ္ေလ။
ဘူပိတ္တာပဲ။
ဒါကေတာ့ ကြ်န္မ ၾကည္နူးခဲ့ရတဲ့ေန ့တစ္ေန ့ေပါ့ေလ။

ကြ်န္မကေတာ့ အထင္ေတြလြဲ စိတ္ေတြတိုျပီး ကိုယ့္အေတြးနဲ ့ကိုယ္ရူးေနေပမယ့္ သူကေတာ့ ကြ်န္မအတြက္ ျပင္ဆင္ေနခဲ့တာ ကြ်န္မကိုယ့္ကိုယ္ကို ေနာက္မွေနာင္တရလိုက္တယ္
သူ ့ကိုအထင္လြဲမိပါလားေပါ့။
ေနာက္ျပီးေတာ့ ကြ်န္မကအရမ္းရစ္တတ္ေသးတယ္။ သူကလံုး၀နားပူတာ မခံနိုင္တဲ့လူစားမ်ိဳးပါ။
သူစိတ္တိုရင္ အျမဲေျပာတတ္တဲ့ စကားတစ္ခြန္းရွိတယ္။ ေႏြး ငါသည္းခံေနတယ္ေနာ္
ကြ်န္မကလည္း သူအဲလို စကားမ်ိဳး အနည္းဆံုးငါးခါေလာက္ၾကားမွ ဖုန္းခ်ေပးတတ္တာ။
သူအိပ္ေနလည္း ကြ်န္မေျပာစရာရွိရင္ဖုန္းဆက္ျပီး အတင္းနွုိးတတ္တာ။
သူအိပ္ေနတုန္းလာနွုိးရင္လံုး၀မၾကိဳက္တတ္တာေလ။

ကြ်န္မ စင္ကာပူသြားေတာ့မယ္ လို ့သူ ့ကိုစေျပာခဲ့တုန္းက ပ်က္သြားခဲ့တဲ့ သူ ့မ်က္ႏွာမ်ိဳး ကြ်န္မ ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့ပါဘူး။မသြားခင္ညက သူ ့မ်က္ရည္ေတြ ကြ်န္မလ်စ္လ်ဴရွုခဲ့မိတာ။ အဲလို အခ်ိန္မ်ိဳးျပန္ရခဲ့ရင္ မသြားေတာ့ပါဘူးလို ့ေျပာမိမလားပဲ။

ဒီေရာက္ေတာ့လည္း တက်က္က်က္ပါပဲ။ အြန္လိုင္းကေန ရန္ျဖစ္ရလြန္းလို ့ ၾကာလာေတာ့ နားလည္မွုဆိုတာ ေမွးမွိန္လာတယ္။ေ၀းေနရေတာ့ သံသယကို ၾကီးထြားေစတယ္။ သူ ကိုကိုယ္မျမင္နိုင္ ၊ ကိုယ့္ကို သူမျမင္နိုင္ အဲဒီဒုကၡေတြကမြန္းက်ပ္လြန္းပါတယ္။ကြ်န္မရဲ ့သံသယေတြလည္း တစ္ေန ့တစ္ျခားၾကီးထြားလာတယ္။
ၾကာလာေတာ့ အဲလိုခံစားရတာေတြကို မုန္းလာတယ္။ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္ခ်င္လာတယ္။

တစ္ေန ့က သူေခ်ာင္းသာ သြားရမယ္တဲ့ အလုပ္ကလူေတြနဲ ့မလိုက္လို ့မေကာင္းလို ့ပါေပါ့ေလ။
ကြ်န္မကလည္း နားလည္ေပးပါတယ္ သြားပါေပါ့။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သူက ဘယ္ေန ့သြားမွာလဲ အတိအက်မေျပာခဲ့ဘူး။
သူနဲ ့ကြ်န္မ အြန္လိုင္းမွာ ဆံုရတဲ့အခ်ိန္ကလည္းနည္းလာတယ္ေလ။
သူကလည္း မတ္ေဆ့ခ်္ပဲထားသြားေတာ့ ေမးခ်ိန္လည္းမရခဲ့ဘူး။
သူက နက္ျဖန္သြားမယ္တဲ့ မတ္ေဆ့ခ်္ထားသြားတယ္။ ဒါနဲ ့ ကြ်န္မလည္း အလုပ္ကျပန္ေရာက္ေတာ့ သူ ့ဆီဖုန္းဆက္လိုက္တယ္။
သူ ့အိမ္က ေခ်ာင္းသာသြားျပီတဲ ့။ ကြ်န္မကို ေျပာသြားေတာ့ နက္ျဖန္မွသြားမွာတဲ့ေလ။
ကြ်န္မ ကမၻာၾကီးခ်ာခ်ာလည္သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ သူက ဘာလို ့ဒီေန ့ၾကိဳသြားရတာလဲ ဘယ္သူနဲ ့သြားတာလဲ ေဆးခန္းကလူေတြနဲ ့ဆိုတာေရာ ဟုတ္ရဲ ့လား ေမးခြန္းေတြနဲ ့ ကြ်န္မတကယ္ရူးမတတ္ခံစားရပါတယ္။
သူနဲ ့ပတ္သတ္ရင္ ကြ်န္မရဲ ့ခံစားခ်က္ေတြ အစြန္းေရာက္ရတာ အၾကိမ္ၾကိမ္ပါ။
ကြ်န္မ ခ်က္ခ်င္းကို ေခ်ာင္းသာလိုက္သြားခ်င္ခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္မွာသာဆို ကြ်န္မလိုက္သြားမိမွာ။
သူ ့မွာက ေခ်ာင္းသာဇာတ္လမ္းကလည္း ရွိခဲ့ဘူးတာလည္း ကြ်န္မအသိ( ဒါေတြကေတာ့ ကြ်န္မသူ ့ကိုနားလည္ေပးခဲ့ရတဲ့တစ္စိတ္တစ္ပိုင္းေပါ့ေလ)
ဒါနဲ ့ကြ်န္မသူ ့ဆီ မတ္ေဆ့ခ်္ ပို ့ခဲ့တယ္။
ျပန္လာလည္း လံုး၀ ကြ်န္မက့ို ဆက္သြယ္စရာမလိုဘူးေပါ့ သူ ့ကို အရမ္းစိတ္နာတယ္ေပါ့
ကြ်န္မလည္း ေရးမိေရးရာေတြ စိတ္ထဲရွိတာ အကုန္ေလ်ွာက္ေရးထားလိုက္တယ္။
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီညပဲ သူ ့ေမးလ္ေတြ ကြ်န္မသံသယရွိတာနဲ ့၀င္စစ္လိုက္တယ္
ဘယ္သူနဲ ့ခ်က္တ္ ထားလဲ ေပါ့
ေနာက္ဆံုး ကြ်န္မဆီပို ့တဲ့ ေမးလ္ျပီးေတာ့ သူ ့အစ္မတစ္ေယာက္နဲ ့ခ်က္တ္ထားတာေတြ ့တယ္ အခ်ိန္က သူ ့ဆီက ၈နာရီ ၊ အစ္မက ဘယ္အခ်ိန္သြားမွာလဲတဲ ့ သူက ျပန္ေျပာတာ ၉နာရီခြဲ ။
မသြားေသးဘူးလား ဘာလုပ္ေနတာလဲ ဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ ေကာင္မေလးကို ေစာင့္ေနတာတဲ့ သူအလုပ္ကျပန္မလာေသးလို ့တဲ့ သြားရမွာက အခ်ိန္ကေတာ္ေတာ္ကပ္ေနျပီေလ။ သူက ကြ်န္မကိုေစာင့္ေနခဲ့တာတဲ့။ ကြ်န္မ အဲဒီစာေတြဖတ္ျပီးေတာ့ မ်က္ရည္က်ရပါတယ္။ ငါကေတာ့ သူ ့ကို အျပစ္ေတြတင္ ျပတ္မယ္ဆဲမယ္ ေနာက္မဆက္သြယ္နဲ ့ဆိုျပီး တစ္ဖက္သက္ ငါ့ကိုမခ်စ္ဘူး ဆိုျပီး အျမင္ေတြေစာင္းေနခဲ့တာ သူကေတာ့ ကြ်န္မကို ၀တၲရားျပတ္ အခ်စ္မေလ်ာ့ခဲ့ဘူးေလ။
ဒါနဲ ့ ကြ်န္မလည္း သူ ့ေမးလ္ထဲ၀င္ ခုနကစာေတြ ျပန္ျဖတ္ ၊ အလုပ္ေတာ့ နည္းနည္းရွုပ္သြားခဲ့တယ္။
ခုေတာ့ သူလည္း ကြ်န္မလိုပဲ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကြ်န္မသိပါျပီ အရင္ထဲကသိခဲ့တဲ့အရာတစ္ခု ပိုေလးနက္သြားခဲ့တာပါ။
ဘယ္အရာမဆို မေဖာ္ျပတတ္တဲ့ ခ်စ္သူရဲ ့အားနည္းခ်က္ကို တစ္လြဲျမင္ခဲ့မိတာ ကြ်န္မရဲ့ အမွားပါ။
ေနာက္ဆို ကြ်န္မဘယ္ေတာ့ ထပ္မမွားေတာ့ဘူး။

ဘာလို ့လဲဆိုတာေတာ့ ရွႈင္းျပစရာလိုမယ္မထင္ေတာ့ပါဘူးေနာ္
ကြ်န္မ ခ်စ္သူကို ကြ်န္မသိပ္ခ်စ္လို ့ေပါ့။

ကြ်န္မေျပာခ်င္တာက ဒီတစ္ခ်က္ေလး သူနဲ ့ ကြ်န္မနားလည္မွုလြဲခဲ့တာနဲ ့ အႏွစ္နွစ္ အလလ တည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့သံေယာဇဥ္တစ္ခု ပ်က္စီးေတာ့မလို ့လက္တစ္ကမ္းပဲလိုခဲ့တယ္။

ကြ်န္မ သူျပန္လာရင္ သူ ့ကိုဖြင့္ေျပာျပီး ေတာင္းပန္မွာပါ။
ျပီးေတာ့ ေျပာေနက် စကားေလးတစ္ခြန္းကလည္း သူ ့ကိုခရီးဦးၾကိဳေစာင့္ေနဦးမွာပါ။

ကြ်န္မ ဥပမာေပးလိုက္တာ သမီးရည္းစားခ်စ္ျခင္း တစ္ခုထဲပါ။ ဒါက ေတြးၾကည့္ရင္ ေပါ့ပ်က္ခ်င္ေကာင္းေပါ့ပ်က္နိုင္တယ္။
အျပင္ေလာကမွာ ဒီထက္ပိုျပီးေလးနက္တဲ ့ မိဘနဲ ့သားသမီး၊ ညီအစ္ကို ေမာင္နွမ၊ သူငယ္ခ်င္း ဘယ္ဆက္ႏြယ္မွုမွာမဆို မရွိမျဖစ္တာ နားလည္မွုပါ။
လ်ွပ္တျပက္ အတြင္းမွာ တည္ေဆာက္လို ့မရတဲ့အရာေတြဟာ နားလည္မွုတစ္ခ်က္လြဲသြားခဲ့တာနဲ
လ်ွပ္တျပက္ အတြင္းမွာ ေရပြက္လိုပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားတတ္ပါတယ္။
လူသားတိုင္းေမြးဖြားလာထဲက ကိုယ္ဗီဇ ဆိုတာ ပါလာစျမဲပါ။ လူတစ္ေယာက္မွာ ေကာင္းတဲ့အခ်က္ေတြရွိေနနိုင္သလို ဆိုးတဲ့အခ်က္ေတြလည္းရွိေနတတ္စျမဲပါ။
ဆိုးတဲ့ အခ်က္ကမ်ားေနခဲ့ရင္ေတာင္ နားလည္မွုနဲ ့ ျပင္ေပးလိုက္ရင္ ေကာင္းသြားနိုင္မွာပါ။
အဓိကက ၾကည့္္တဲ့သူေပၚမွာပဲမူတည္ျပီး ကြဲျပားသြားတာပါ။
သည္ကမၻာၾကီးက ၾကည့္တတ္၊ျမင္တတ္၊နားလည္ေပးတတ္တဲ ့သူေတြအတြက္ေတာ့ အျမဲ လွပေနခဲ့ပါတယ္။

လူသားတိုင္းခ်စ္ခင္နုိင္ၾကပါေစ။ နားလည္ေပးနုိင္ပါေစ။